Lata 60-te

„[…] dopiero po 6 latach nieustannych zabiegów Profesora [Józefa Hellera], przy współudziale prof. Ignacego Reifera i prof. Davida Shugara, rozproszone pracownie znalazły się pod wspólnym dachem, przy ulicy Rakowieckiej 36, Tymczasowo Instytut pomieścił się w lokalach wynajmowanych od Instytutu Fermentacyjnego. Powstała wtedy możliwość przeniesienia do dwóch skrzydeł tego budynku innych pracowni warszawskich: Zakładu Biochemii Drobnoustrojów, Pracowni Antybiotyków a trochę później Zakładu Genetyki, mieszczącego się w Ogrodzie Botanicznym w Alejach Ujazdowskich. Instytut wówczas współpracował z Pracownią Biochemii Patologicznej w Gdańsku i z Pracownią Alkaloidów w Poznaniu (pracownie te mieściły się formalnie w strukturze organizacyjnej IBB).[…] W 1965 roku, pod wspólnym dachem, Instytut podwoił liczbę pracowników naukowych do 66; ponadto zatrudniał 46 pracowników technicznych, 18 pracowników fizycznych, 13 pracowników Administracji i 4 bibliotekarzy, łącznie, z 10 doktorantami, Instytut zatrudniał 157 osób. Dzięki dużej powierzchni lokalowej i zastrzykom pieniędzy z PAN można było unowocześnić aparaturę i zaadaptować ją, dzięki sprawnie działającym warsztatom. […]”

[Źródło: Zofia Zarębska, Józef Heller — współtwórca polskiej biochemii w latach 1942-1973, Z historii biochemii. Postępy Biochemii, 2011, str. 354-364]